مقایسه فراوانی الگوی باندهای آلرژی زا در قارچ های آلترناریا آلترناتا، آسپرژیلوس فومیگاتوس و پنیسیلیوم سیترینوم در مواجهه با سرم بیماران آسمی به روش ایمونوبلاتینگ

سابقه و هدف: در پژوهش های مختلف نشان داده شده است که قارچ ها می توانند در افراد مستعد منجر به شکل گیری آسم آلرژیک شوند. از مهمترین قارچ های آلرژی زای شایع، می توان به آلترناریا، آسپرژیلوس ها و پنیسیلینیوم ها اشاره نمود. این مطالعه با هدف شناسایی و بررسی الگوی فراوانی باندهای آلرژی زا در قارچ های آلترناریا آلترناتا، آسپرژیلوس فومیگاتوس و پنیسیلیوم سیترینوم و همچنین مقایسه بین آنها انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 48 بیمار مبتلا به آسم و 22 فرد سالم به عنوان کنترل انجام شد. در ابتدا قارچ ها کشت داده شده و عصاره سلولی آنها به روش انجماد و ذوب به دست آمد. اجزای پروتئینی با روش sds-page جداسازی شده و پس از انتقال به کاغذ نیتروسلولز، ایمونوبلاتینگ بر علیه سرم بیماران آسمی و گروه کنترل انجام شد. یافته ها: پس از انجام ایمونوبلاتینگ برای آلترناریا آلترناتا 6 باند آلرژی زای 49 تا 115 کیلودالتونی، برای آسپرژیلوس فومیگاتوس 4 باند آلرژی زای 57 تا 112 کیلودالتونی و برای پنیسیلیوم سیترینوم نیز 5 باند 37 تا 127 کیلودالتونی شناسایی گردید. نتیجه گیری: در بین قارچ های مورد بررسی، آلترناریا آلترناتا بیشترین باندهای آلرژی زا را داشت. به نظر می رسد باندهای دارای وزن مولکولی بالاتر، توانایی بیشتری را در تحریک اختصاصی ige داشته باشند.